Projectie: Les inoubliables

Projection
Photo lucille B 1

zaterdag 20 september
19.00u - 20.00u

Prijs: Gratuit - Gratis - Free Taal: VOstFR Plaats: Scene

Presentaties

In deze film, geregisseerd door Lucile Bertrand in 2024, vertolken dertien vrouwen in hun eigen taal de teksten van vijfentwintig dichteressen uit verschillende continenten en tijdperken, die elkaar nooit hebben gekend maar dezelfde zorgen delen.

Het scenario bestaat uit acht scènes, die evenzoveel hoofdstukken vormen, en is uitsluitend gebaseerd op deze gedichten die op elkaar reageren, waardoor een reeks gesprekken ontstaat over de beperkingen die aan vrouwen worden opgelegd, over oorlogen en strijd, maar ook over schrijven en grenzen in taal, over de relatie met anderen en de plaats die men in de wereld inneemt.

Er is geen echte plot, ook al vormt de aaneenschakeling van gesprekken in poëtische vorm uiteindelijk een lang open verhaal, zo open als poëzie maar kan zijn, dat “beelden zonder beeld” oproept.

De scènes spelen zich voornamelijk af in abstracte ruimtes, waardoor de nadruk ligt op het luisteren naar de talen en het lezen van de ondertitels – want de ondertiteling geeft de betekenis van dit meertalige gesprek weer en laat de muzikaliteit en het ritme van elke taal horen, die zo essentieel zijn in het poëtische schrijven.

Scenario en regie: Lucile Bertrand
Regieassistent: Zoé Brichau
Camera en kleurcorrectie: Marie Merlant
Geluidstechnicus: Liza Thiennot
Montage beeld: Léole Poubelle
Montage geluid en mixage: Marc Doutrepont

De vertolkers zijn van verschillende afkomst: Janet Avanesian (Armeens-Iraans), Natalia Blanch (Argentijns), Veronica de Giovanelli (Italiaans), Sheury dos Santos Vieira (Braziliaans), Hala El-Mohor (Palestijns), Natalia Kolyagina (Russisch), Violaine Molitor (Belgisch), Anne-Marie Ndenzako (Burundese), Olga Pugach (Oekraïens), Anne Schiltz (Luxemburgs), Mariko Sho (Japans), Anna Stüler (Duits en Engels), Tatiana Wolska (Pools).

Gedichten van Chika Sagawa (Japanse), Nella Nobili (Italiaanse), Forough Farrokhzâd (Iraanse), Véronique Wautier (Belgische), Nadine Cail (Franse), Alfonsina Storni (Argentijnse), Hélène Cadou (Franse), Emily Dickinson (Amerikaanse), May Ayim (Duits-Ghanese), Saniya Saleh (Syrische), Marie-Louise Sibazuri (Burundese), Esther Nirina (Malagassische, in het Frans), Anna Achmatova (Russische), Selma Meerbaum-Eisinger (Roemeense, in het Duits), Wisława Szymborska (Poolse), Zuzanna Ginczanka (Oekraïens, in het Pools), Victoria Amelina (Oekraïens), Fadwa Tuqan (Palestijns), Anise Koltz (Luxemburgs, in het Frans), Rose Ausländer (Duits), Noémia de Souza (Mozambikaans), Nāzik al-Malā'ika (Iraaks), Ingeborg Bachmann (Oostenrijks), Maria Gabriela Llansol (Portugees), Adrienne Rich (Amerikaans).

1 Lucile Bertrand Les Inoubliables Janet Farrokhzad Aimer
2 Lucile Bertrand Les Inoubliables Natalia Storni Se Taire
Lucile Bertrand Les inoubliables sc3 francais WEB
7 Lucile Bertrand Les Inoubliables Avec L Ombre
Photo lucille B 1
Lucile Bertrand Les Inoubliables sc1 silence couteau2 WEB

Onze sprekers

Lucile Bertrand

Lucile Bertrand

De in Frankrijk geboren beeldend kunstenares Lucile Bertrand (1960) woont en werkt sinds 2001 afwisselend in Parijs en Brussel, nadat ze zes jaar in New York doorbracht. Ze stelt regelmatig tentoon in Europa, de Verenigde Staten en Azië. Haar werk richt zich op thema’s als oorlogsgeweld en de gevolgen van oorlogen, op migratie en ongelijke verhoudingen tot grenzen, of nog op de uitbuiting van de planeet en al wat leeft. Haar creaties worden gekenmerkt door zuivere lijnen en sobere middelen, die niettemin een grote semantische diepgang bevatten. Of het nu gaat om dagelijkse tragedies of grootschalige rampen, haar visuele metaforen schetsen een subtiel en gelaagd landschap van politieke en menselijke crises. Lucile Bertrand hecht veel belang aan een langzaam werkproces. Ze houdt ervan zich terug te trekken in haar atelier om haar onderzoek, vaak gevoed door literatuur, sociologie en filosofie, tot rijpheid te laten komen, maar ze werkt net zo graag op verplaatsing, vertrekkend vanuit de geschiedenis van een plek of vanuit de levensverhalen die mensen met haar delen — iets waar ook tijd en persoonlijke betrokkenheid voor nodig zijn. Tussen cartografieën en landschappen in, zijn haar tekeningen onrechtstreeks ook een soort portretten: ze vertellen verhalen van individuele personen. Via die verhalen snijdt de kunstenares brede en complexe thema’s aan. Haar tekeningen, net zoals een deel van haar fotografische werk, nodigen letterlijk uit tot een ‘lezing’, want vele ervan bevatten tekst afkomstig uit haar onderzoek of ontmoetingen. Toch probeert ze om enkel datgene te behouden wat nodig is om een situatie weer te geven of om de betekenis ervan in vraag te stellen. Door louter feitelijk te blijven en adjectieven te mijden, houdt de tekst emoties op een afstand. De emotie zit in wat het lezen en het begrijpen van de tekst opwekt. De kunstenares werkt vaak in thematische reeksen en grijpt, hoewel vaak dezelfde onderwerpen terugkeren, terug naar een grote verscheidenheid aan vormen — werk op papier, sculpturen, video’s, in situ-installaties, geluidsinstallaties — en technieken.