Rencontre scolaire avec Camille Pier

Camille Pier

Vuur voor de liefde! L'amour des murs... Feu l'amour ! is een kreet van vertrek. Niet om te vluchten maar om te begraven. Een radicale begrafenis van vervreemdende banden. Het is een ritueel dat bestaat uit een aantal gedichten. Een begrafenis om beter terug te groeien. Om vervolgens te leren hoe je kunt stoppen met het wegduwen van het risico om lief te hebben. Ze zeggen dat je niet kunt genezen zonder kwetsbaarheid te accepteren. De nieuwe takken breken door de schors die hen beschermt tegen de buitenwereld. Het is duidelijk dat dit seizoenen zijn: je hebt tijd nodig en je hebt hulp nodig, je moet het willen en je moet het loslaten. Liefde hangt in de lucht! Liefde voor muren... J’ai fini par me fatiguer des feux de papier et par le payer Poète frileux Mes factures explosent Je me suis chauffé aux feuilles mortes aux bois de mes portes aux accoudoirs des fauteuils aux tableaux des fenêtres aux pieds des lettres des tables et des chaises fracturées Ne me baise pas Non Braise-moi Fais-moi charbon Fais-moi renaître en ma maison (extrait du poème “De la tarte”, dans le recueil “feu l’amour !”, éditions maelstrÖm reEvolution)