Émilie Monnet

Émilie Monnet is een autochtone multidisciplinaire kunstenares van Anishinabe en Franse afkomst. Ze woont momenteel in Tiohtià :ke/Mooniyaang/Montréal. Haar collaboratieve en interdisciplinaire artistieke aanpak vermengt video, theater, performance en mediakunst. De kunstenares verkent in haar werk begrippen als identiteit, geheugen, erfgoed en taal. Ze staat aan de wieg van een aantal initiatieven om artistieke projecten van oorspronkelijke bewoners en hun makers in de kijker te zetten, en versterkt tegelijkertijd ze de banden tussen gemeenschappen in Quebec en elders. Vanuit deze visie richtte ze in 2011 Onishka Productions op, een interdisciplinaire artistieke organisatie in Montreal. Sinds 2016 is ze als autochtone artiest in residentie aan de École nationale de théâtre du Canada ook verantwoordelijk voor Scène contemporaine autochtone / Indigenous Contemporary Scene, een rondreizend platform dat de podiumkunsten door oorspronkelijke bewoners wil verspreiden. Haar collectie “Okinum”, wat “dam” betekent in het Anishnabemowin, werd in 2020 uitgegeven door Les Herbes rouges. Deze tekst, geënsceneerd en uitgevoerd met Jackie Gallant in 2019 en 2020 en geïnspireerd door de terugkerende droom van een reusachtige bever, biedt een intieme reflectie over ‘innerlijke dammen’ en is een ode aan de kracht van dromen en intuïtie. Ze voert ook andere multidisciplinaire en performatieve werken op voor publiek, zoals NEECHEEMUS, Kiciweok: lexique de 13 mots autochtones (een coproductie met Jamais Lu en CTD'A), en Marguerite: le feu, dat in de lente van 2022 in Montreal in première ging en in Frankrijk werd gespeeld op het Festival d'Avignon in juli 2023. En tot slot is er Nigamon/Tunai, een echt poëtisch manifest gecreëerd in samenwerking met de kunstenaar Waira Nina van het Inga-volk in het Amazonegebied. Ze lieten een fase in het creatieve proces zien tijdens het Festival TransAmériques in Montreal in 2023.