Workshop: Laat alles hier aarden

WIJ KUNNEN BETER

Wij kunnen beter

toen we nog visjes waren

en wisten dat het water ooit na rechtdoor

weer naar zichzelf toe zou cirkelen

lieten we de diet coke petfles

de containers

de olievlekken

waaierden we enkel uit in scholen

hielden we het schoon

cirkelden we heel natuurlijk

van leven naar dood

van dood naar levend

.

de gevlekte omahanden die me van het gras de kerselaar in duwden

waren gelukkig binnen de eenvoud van hun muren

leerden me aardappels zaaien

geven aan en nemen van de aarde

alles cirkelde heel natuurlijk

zoals roofvogels thermieken

van smerig naar weer schoon

de modder op mijn benen

het spelen in de sloot

dacht ik nooit aan verre landen

of elektriciteitscentrales

leefde ik van de eerste vogels

tot het verdampen van de zon

.

we waren ooit als eencelligen

meer genetisch muterend

dan nalatig we waren de moederschoot

de lichtbakens

.

de golven van eb en vloed

het neutrale

het nulpunt zonder externe schade

onze rituelen zuchtten om genade

toen de uren nog van ons waren

en de aarde voelde als gevlekte omahanden

we heel natuurlijk gierbewegingen maakten

tussen leven en dood

langsheen leven en dood

wist ik toen al

geluk is geen najaagbare prooi

geen Antarctica op de dooi

geen water bij water bij water bij de wijn

toen de uren van mij waren

was ik nog jong

.

we kunnen dit beter

wanneer soort zoekt soort zoekt soort

eerste hulp voor moeder aarde

eerst de zuurstof dan het water

eeuwen vloeien door de aders

.

dus zie de lucht opklaren

zodat we weer naar wolken

in plaats van smog

kunnen staren

draag zorg voor de dingen die je draagt

draag zorg voor de dingen die je dragen

--
Marjan De Ridder

Zwemlessen voor later (klimaatpoëzie), Uitgeverij Vrijdag