Gonca Özmen (1982, Turkije) is een van de bekendste en opmerkelijkste vrouwelijke Turkse dichters van haar generatie. Haar gedichten, zowel speels als ritmisch, weerspiegelen en doorbreken tradities. Ze behandelt liefde, vaak vanuit een kritisch feministisch perspectief, waarbij ze verwachtingen en verlangens confronteert met misverstanden en fantasieën die inherent zijn aan liefde.
Haar werk belicht de complexiteit van menselijke relaties, vooral de mannelijke blik op vrouwen, en benadrukt de rol van lichamelijkheid en de waarden rond het vrouwelijk lichaam.
Op vijftienjarige leeftijd werd ze voor het eerst opgemerkt in het literaire tijdschrift Varlık, en drie jaar later kreeg ze veel aandacht met haar debuutbundel Kuytumda [In Mijn Hoekje]. Ze evolueerde van wonderkind naar een gevestigde naam in de Turkse poëzie. In 2018 verscheen Belki Sessiz [Stilte Misschien], in 2019 Bile İsteye [Wetens, Bereidwilling].
Özmen ontving internationale erkenning met verschillende poëzieprijzen. Haar gedichten zijn vertaald in meerdere talen en hebben op diverse internationale podia gestaan.